نشستن در ترمینال فرودگاه و انتظار برای پرواز یک اتفاق معمول برای بسیاری از ما است. اما تا کنون با خود فکر کرده اید که وقتی در ترمینال چشم به صفحه تلفن همراه خود دوخته اید، آن بیرون روی رمپ چه اتفاقاتی در حال رخ دادن است؟ به احتمال زیاد هواپیمایی که قرار است شما را به مقصد برساند، به تازگی از یک پرواز دیگر به زمین نشسته است.
هواپیما به محض اینکه فرود می آید، در چشم بر هم زدنی از یک هواپیمای تازه فرود آمده به هواپیمایی که باید پرواز دیگری انجام دهد، تغییر وضعیت می دهد. برای همین منظور هم وسایل و افرادی روی رمپ آماده هستند تا بلافاصله هواپیمای شما را برای پرواز مهیا کنند. به علاوه هواپیما اگر روی زمین باشد نمی تواند برای شرکت هوایی درآمد زا باشد. قاصدک 24 برای شما می گوید که یک هواپیما پیش از به هوا برخاستن چه مراحلی را طی می کند.
1. پارک کردن هواپیما
به محض اینکه هواپیما به زمین می نشیند و یک باند فرود فعال را خالی می کند، خلبان ها دستورالعمل هایی از جانب کنترلرهای روی زمین مبنی بر حرکت آهسته یا همان تاکسی دریافت می کنند. فرودگاه های بزرگ ممکن است تاکسی وی های (Taxiway) پیچیده و گیج کننده ای داشته باشند. در حالی که برخی از فرودگاه ها تنها از یک باند فرود و یک منطقه رمپ ساده تشکیل شده اند.
خلبان ها با نزدیک شدن به ترمینال به دنبال یک گیت مناسب برای پرواز گشته و در انتظار تکان دادن علائمی به رنگ نارنجی روشن از سوی سر تیم رمپ می مانند. البته ممکن است یک سیستم هدایت نوری وجود داشته باشد که به خلبان برای جای گیری بهتر در گیت کمک کند یا اینکه خلبان ها تنها با تکیه بر دستوراتی که از سوی مسئول رمپ صادر می شود، عمل کنند. به محض اینکه هواپیما آهسته آهسته توقف می کند، چرخی که در قسمت دماغه هواپیما قرار گرفته بر روی یک خط ترسیم شده روی رمپ توقف می کند؛ خطی که باید با نوع هواپیما منطبق باشد. این کار باعث می شود تا هواپیما برای سوار شدن مسافران در نقطه مناسبی جای گرفته باشد.
2. روشن کردن هواپیما
همانطور که می دانید موتور هواپیما در طول پرواز انرژی و فشار الکترونیکی لازم را برای حرکت فراهم می کند، اما تمام هواپیماهای مسافری یک موتور جت کوچک هم دارند که وقتی هواپیما پارک شده است، برق تولید می کند. این موتور جت در اصلاح APU یا "واحد قدرت کمکی" نامیده می شود. ای پی یو در بخش مخروطی دم هواپیما قرار گرفته و خلبان ها برای تأمین نیروی سیستم های هواپیما آن را روشن می کنند.
نکته دیگر این است که این ابزارهای کوچک سوخت زیادی را از باک بنزین هواپیما مصرف کرده و از همین رو بسیاری از فرودگاه ها مثل فرودگاه کیش یک سیستم تأمین نیرو را در روی زمین برای آنها تعبیه کرده اند. برخی دیگر از فرودگاه ها هم یک ژنراتور را در گیت نصب کرده اند که برای ای پی یوها برق تولید می کند. همینکه پنل دسترسی هواپیما باز شد و ارتباط با یک کابل قوی و دوشاخه برقرار شد، منبع انرژی تغییر کرده و موتورها از کار می افتند.
3. روشن کردن سیستم تهویه هوا
کار دیگری که ای پی یو می تواند انجام دهد این است که سیستم کنترل دمای هواپیما را به جریان انداخته و دمای کابین را در زمانی که هواپیما پارک شده، در وضعیت مطلوبی نگه دارد. درست مانند مورد بالا برخی از فرودگاه ها هوای تهویه شده را از طریق کانال های قابل انعطافی به دست می آورند که به یک پورت در بخش میانی هواپیما متصل می شود. البته همیشه هم اینطور نیست. برای مثال در برخی فرودگاه ها هم از دستگاه هایی استفاده می شود که بر پشت یک کامیون سوار شده و یک کانال هم به هواپیما وصل شده است. باید بدانید که یک هواپیمای بزرگ پهن پیکر برای اینکه دمای هوای کابین را در شرایط مطلوبی نگاه دارد، به دو سیستم تهویه هوا نیاز دارد.
4. از هواپیما پیاده شدن
اکنون مسافران داخل هواپیما از صندلی های خود بلند شده و بی صبرانه در راهرو منتظر هستند تا از هواپیما پیاده شوند. اگر گیت خروج مجهز باشد، یک پل اتصال به هواپیما در قسمت جلویی درهای سمت چپ هواپیما قرار داده می شود. در غیر اینصورت پلکان هایی که با یک کامیون حمل می شوند، باز شده؛ مسافران هیجان پایین آمدن از پله های هواپیما را تجربه کرده و به روی رمپ می روند. این را هم باید افزود که جت های کوچک و هواپیماها با موتور توربین دار در فاصله اندکی از زمین فرود می آیند و پلکان هم به عنوان بخشی از درب هواپیما به آن متصل است. در این صورت تنها چندین پله تا رمپ فاصله باقی است.
5. تخلیه بار و چمدان ها از هواپیما
در سمت راست هواپیما تیم رمپ آماده کار شده است. پس از باز کردن درب های محفظه های بار و چمدان هم بسته به نوع هواپیما یک باربر قرار داده می شود. رمپی یا اپراتور رمپ (Rampie) اصطلاح مرسومی است که برای نامیدن کارکنان فرودگاه که به بارگیری و تخلیه بار از هواپیماها می پردازند، مورد استفاده قرار می گیرد. رمپی که به داخل بخش میانی یک هواپیمای تک ردیفه رفته، هر تکه از یک چمدان را به تسمه ملحق کرده و همکار دیگر وی هم تسمه را از بار جدا کرده و آن را به چرخ مخصوص حمل چمدان وصل می کند. 
پس از این که بارها با این شیوه به روی چرخ منتقل شدند، چرخ ها به سمت اتاق بار حرکت کرده و به یک نوار نقاله منتقل می شوند. اگر همه چیز درست پیش برود هم درست به محض رسیدن شما چمدان ها روی چرخ گردان انتظار شما را خواهند کشید. این نکته را هم باید بدانید که از آنجایی که هواپیماهای پهن پیکری که صدها مسافر را حمل می کنند، برای جابجایی چمدان ها و بارها نیاز به شیوه کارآمدی داشتند، محفظه های بار و چمدان همزمان با ظهور نخستین جمبوجت ها، توسعه پیدا کردند.
محفظه هایی که در بالا به آنها اشاره کردیم، پر از کیف های مسافران شده و توسط دستگاهی که برای همین منظور ساخته شده، جابجا می شوند. برای استفاده از این دستگاه هم یک رمپی کافی است. در حقیقت رمپی می تواند کاری کند که محفظه ها با استفاده از چرخ های متحرک روی سکوی بار به حرکت در آیند.
6. فراهم کردن غذای داخل هواپیما
کامیون های حامل غذای هواپیما هم در محل حاضر شده و یک کامیون با استفاده از بالابر جعبه های محتوی غذا را به آشپزخانه هواپیما منتقل می کند. این نکته را باید اضافه کرد که جعبه های غذا باید با طول درهای آشپزخانه هواپیما منطبق باشد تا مشکلی در وارد کردن آنها پیش نیاید. خدمه کترینگ هواپیما چرخ های استفاده شده غذا در آشپزخانه را با چرخ های جدید جایگزین می کنند. هر چرخ هم برای یک محل خاص در آشپزخانه کدگذاری شده است. برای سرویس دهی به ایرباس ای 380 دو طبقه مگا جت کامیون های کترینگ جعبه ها را از طریق درهای فوقانی آشپزخانه منتقل می کنند.
7. نظافت سرویس های بهداشتی
شاید نظافت سرویس های بهداشتی کار مورد علاقه ای برای تیم رمپ نباشد، اما بهرحال کسی باید مخزن های سرویس های بهداشتی هواپیماها را تخلیه کرده و آن را دوباره پر از آب کند. البته این کار قرار نیست در طول هر بار توقف هواپیما انجام شود. روال کار به این صورت است که رمپی ها یک تانکر و دستگاه پمپاژ را در محل مستقر کرده و برای انجام کار شیلنگ ها را به آن متصل می کنند.
8. سوخت گیری مجدد هواپیما
باک سوخت هواپیماها نیز درست مانند اتوموبیل در هر توقف پر نیست. تیم عملیاتی یک شرکت هوایی از پیش تعیین کرده اند که برای مصرف روزانه یک هواپیما چه میزان سوخت مورد نیاز بوده و چه زمانی برای سوخت گیری مجدد مناسب خواهد بود. تانکرهای بزرگ سوخت به سیستم سوخت هواپیما که در زیر بال آن واقع شده، متصل شده یا یک کامیون مخصوص پمپاژ کننده به شیر سوخت در رمپ و سپس باک های سوخت اتصال پیدا کرده و کار پمپاژ کردن شروع می شود.
9. حرکت از ترمینال به سمت باند فرود (Pushback)
پوش بک زمانی اتفاق می افتد که یک هواپیما با استفاده از وسایلی که یدک کش یا بارکش نامیده می شوند، به عقب کشیده می شود. با نزدیک شدن به زمان حرکت، یدک کش هواپیما درست در جلوی چرخ جلویی هواپیما پارک می کند. یدک کش ممکن است با استفاده از یک تسمه به چرخ جلوی هواپیما متصل شده باشد؛ در غیر اینصورت از یک یدک کش مخصوص برای بلند کردن چرخ استفاده خواهد شد.
کاری که یدک کش مخصوص انجام می دهد این است که چرخ جلوی هواپیما را به صورت آهسته نگاه داشته و سپس پیش از حرکت هواپیما آن را بلند می کند. این عمل باعث می شود تا راننده یدک کش بتواند بر مسیر حرکت هواپیما در طول پوش بک کنترل داشته باشد. اکنون تکنولوژی های جدید مانند یدک کش هایی که قابلیت کنترل توسط خلبانان را دارند و نیز موتورهای برقی که روی چرخ جلوی هواپیما قرار می گیرند؛ ابداع شده اند. هر دوی این فناوری ها قرار است به حفظ سوخت و کاهش صدای فرودگاه ها کمک کنند.
10. سوار هواپیما شدن و پرواز
حالا خدمه پرواز تمام اقداماتی را که باید پیش از پرواز انجام می دادند، به پایان رسانده اند. درهای کابین بسته شده اند و مسافران روی صندلی های خود نشسته اند. سفر شما با یک حرکت آهسته آغاز می شود و شما قرار است یک سفر خوب را تجربه کنید. فراموش نکنید که برای رمپی ها دست تکان داده و خداحافظی کنید. آنها سخت کار کرده اند تا شما بتوانید سوار هواپیما شوید.
منبع: cnn.com
