چیزی که بین بیشتر مسافران صرف نظر از اینکه چقدر پول برای صندلی خود پرداخت کرده اند، چقدر جای پا دارند و اینکه با فرست کلاس پرواز می کنند یا نه، مشترک است، شکایت از درد گوش است. بهتر است بدانید که فشار گوش و حتی درد شدید حداقل در این مورد، به جیب شما نگاه نمی کند!
اگرچه بیشتر ناراحتی های مربوط به گوش در طول پرواز تنها یک آزردگی ساده است، اما اگر جدی تر شود چه اتفاقی می افتد؟ متاسفانه درد و فشار گوش در مواردی هر چند اندک، منجر به درد شدید و در نهایت از دست دادن شنوایی می شود. پس بهتر است قبل، در طول و پس از پرواز اقدام به پیشگیری کنید.
فشار و درد گوش چگونه اتفاق می افتد؟
تا کنون این سئوال برایتان پیش آمده که وقتی پرواز می کنیم چه اتفاقی برای گوش های ما می افتد؟ همه چیز به فشار هوا بر می گردد. به طور معمول فشار هوای گوش داخلی و فشار هوای بیرون با یکدیگر همسان بوده یا حداقل آنقدر متفاوت نیستند که منجر به مشکل خاصی شوند. به طور مثال، حتی اگر قرار بود به قله تمام کوه ها صعود کنید، سرعت اندک و تدریجی صعودتان به شما وقت کافی برای تنظیم این فشار را در طول مسیر می داد. در واقع مشکل زمانی اتفاق می افتد که تغییر در ارتفاع خیلی سریع رخ دهد. مثل پرواز با هواپیما که فشار گوش داخلی و فشار بیرونی فرصتی برای هماهنگ شدن با یکدیگر ندارند.
وقتی هواپیما از زمین برخاسته و صعود خود را شروع می کند، فشار هوای گوش داخلی خیلی سریع از فشار هوای بیرون پیشی می گیرد. در نتیجه این امر، غشا یا "پرده صماخی" به سمت بیرون متورم می شود. برای این که خوب متوجه این موضوع شوید، یک تکه نان در حال پختن را تصور کنید. برعکس اگر فشار گوش درونی خیلی سریع تر از فشار هوای بیرونی کاهش پیدا کند، غشا یا پرده صماخی به سمت درون مکیده خواهد شد؛ چیزی شبیه مکش یک جاروبرقی. آنچه که اتفاق افتاده، این است که شیپور استاش(لوله شیپوری شکل درون گوش) هموار شده و برای آوردن هوا به گوش داخلی نیازمند کمک شماست. بنابراین چه در حال صعود باشید و چه کاهش ارتفاع، انبساط پرده صماخی می تواند باعث ایجاد درد شود. علاوه بر این، پرده در طول این مدت قادر به لرزش نبوده و شما افزایش شنوایی و شنیدن صداهای مبهم را نیز تجربه خواهید کرد.
بدون شک هر کسی که حداقل یک بار با هواپیما پرواز کرده، تأثیرات تغییر در ارتفاع را در گوش خود حس کرده است. در پروازهای هوایی، حس پر بودن و خالی شدن ناگهانی، یک حس رایج است. برای غلبه بر این وضعیت، شما باید فشار را از راه وارد کردن هوای کافی به گوش خود و از طریق شیپور استاش همسان کنید. این کار از چند راه ممکن است. با قاصدک 24 همراه شوید تا این راه ها را مرور کنیم:
عمل فرو بردن یا بلعیدن
وقتی عمل فرو بردن یا قورت دادن را انجام می دهید، به احتمال زیاد یک صدای خفیف کلیک مانند می شنوید. این صدا در واقع صدای یک حباب کوچک هواست که از پشت بینی و از راه شیپور استاش به سمت گوش میانی حرکت کرده است. شیپور استاش پر و خالی شدن هوا در گوش میانی و به طور مداوم را تضمین می کند. در مرحله بعد این هوا جذب غشای گوش داخلی شده و این چرخه دوباره ادامه پیدا می کند. باید بدانید که این چرخه مداوم تضمین می کند که فشار هوا در هر دو قسمت، همسان باقی بماند. کاری که شما باید انجام دهید این است که وقتی پرواز می کنید، مطمئن شوید که شیپور استاش بیشتر از حد معمول کار می کند. بیشتر از حد معمول کار کردن، به این معنی است که شیپور استاش بیشتر از همیشه باز شده تا با تغییر در فشار هوا منطبق شود.
آدامس جویدن یا مکیدن یک آب نبات
جویدن آداس یا مکیدن شدید یک آب نبات، عمل فرو بردن متناوب را شبیه سازی می کند. این کار به همسان سازی فشار هوا کمک خواهد کرد. گفته می شود که این کار برای نوزادان که شیپور استاش آنها بسیار باریک تر از یک بزرگسال است، تغییر در فشار هوا می تواند حتی به مراتب سخت تر باشد. بنابراین استفاده از یک بطری یا پستانک برای بهتر شدن عمل فروبردن، به ویژه در هنگام پایین آمدن توصیه می شود. از این رو، به بچه های بزرگ تر توصیه می شود که برای کاهش درد خود آب نبات چوبی بمکند، با نی چیزی نوشیده یا حتی با استفاده از آن حباب درست کنند. لازم به ذکر است که اگر می خواهید با نوزاد یا کودک خود سفر کنید باید با یک متخصص اطفال در مورد امکان استفاده از قطره های گوش برای تسکین درد در پرواز مشورت کنید.
باد کردن لُپ ها و بینی
دهان خود را پر از هوا کرده، آن را بسته و سپس محل عبور هوا را از بینی خود مسدود کنید. در مرحله بعد، به آرامی هوا را بیرون بدهید، تا جایی که گوش هایتان احساس باز یا خالی شدن پیدا کنند. اما به خاطر داشته باشید که اگر به سرماخوردگی یا حساسیت دچار هستید، این کار برای شما توصیه نمی شود. چون ممکن است باعث عفونت شدید گوش شود. در عوض یک روش کمتر شناخته شده به نام روش" توین بی" را امتحان کنید(به نام مبدع آن آرنولد توین بی نام گذاری شده است). به این صورت که دهان و بینی خود را بسته و چندین بار عمل فرو بردن یا قورت دادن را انجام دهید تا زمانی که فشار میان گوش ها و هوای بیرون همسان شود.
دیگر توصیه های کارشناسی
• از خوابیدن در طول افزایش یا کاهش ارتفاع هواپیما خودداری کنید.
• برای حفظ آب بدنتان در طول پرواز، مایعات زیاد بنوشید.
• خمیازه بکشید.
• در صورت نیاز و یک ساعت قبل از به زمین نشستن از اسپری بینی استفاده کنید. اما به خاطر داشته باشید که استفاده بیش از حد از این اسپری ها می تواند منجر به گرفتگی بیشتر بینی شود.
• یک ساعت قبل از به زمین نشستن و همچنین پس از پرواز از داروهای ضد گرفتگی بینی استفاده کنید تا زمانی که گوش شما به حالت عادی برگردد.
به یاد داشته باشید که اگر سرماخوردگی شدید، آنفلونزا، حساسیت یا گرفتگی بینی دارید، در صورت امکان باید تغییر در برنامه پرواز را مد نظر قرار دهید. بدون شک همسفران شما در هواپیما از وجود یک بیمارِ کمتر که میکروب ها را در سراسر کابین هواپیما پخش کند، بیشتر استقبال می کنند. به علاوه بیماری شما می تواند منجر به مسدود شدن شیپور استاش شده و در نتیجه مانع همسان سازی فشار در گوش هایتان شود. در نتیجه این امر انقطاع در غشای صماخی رخ داده که می تواند منجر به از دست دادن شنوایی یا آسیب دائمی گوش شود. البته این موضوع را جدی بگیرید و اگر تا چند روز پس از پرواز، شنوایی شما به حالت عادی برنگشت، با یک متخصص مشورت کنید.
