خط آهن چِنای رامِس وارام (Chennai-Rameswaram)، هند
یک پل دریایی به طول 2.06 کیلومتر بخشی از مسیر راه آهنی است که شهر چِنای را به شهر زیارتی رامس وارام در جزیره پامبان در جنوب هند متصل می کند. پل راه آهن پامبان در سال 1914 بر روی اقیانوس هند ساخته شده و نخستین پل معلق هند است. بخش مرکزی این پل برای حرکت کشتی ها و قطارهای باری قابل استفاده است. اگرچه این پل با استفاده از 145 ستون سیمانی ساخته شده، طوفان ها و گردبادهای موسمی اغلب تهدیدی جدی برای پل و قطار به شمار می رود.
خط آهن آسو مینامی (Aso Minami) ، ژاپن
خط آهن آسو مینامی که خطرناک ترین خط آهن ژاپن است، به خاطر نزدیکی به مونت آسو، بزرگ ترین آتشفشان فعال کشور، در لیست خطرناک ترین خط آهن های جهان قرار گرفته است. این خط آهن از دل منطقه کوماموتو (Kumamoto) می گذرد که تاکاموری را به ایستگاه تاتنو در مینامیاسو وصل می کند. شاید ترسناک به نظر برسد، اما مسیرهای خط آهن آسو درست در نزدیکی دامنه های این آتشفشان فعال قرار گرفته و هر لحظه خطر فوران آتشفشان وجود دارد. حتی گدازه های داغِ در حال سوختن کاملا در جنگل های اطراف قابل دیدن است و بازدید کنندگان می توانند بخاری را که از آتشفشان در ماه پاییز بلند می شود، ببینند.
خط آهن Narzidel Diablo، اکوادور
خط آهن Narzidel Diablo مسیری به طول 12 کیلومتر است که بین رشته کوه های کوه آند در اکوادور گسترده شده است. این خط آهن قدیمی در سال 1902 به عنوان بخشی از پروژه راه آهن کوییتو گایاکوئیل ساخته شد. بخشی از این مسیر ترسناک که به عنوان بینی شیطان نامگذاری شده، در ارتفاع 9 هزار پایی از سطح دریا قرار گرفته و در ردیف یکی از سخت ترین پروژه های مهندسی و ساخت راه آهن در دنیا قرار گرفته است. اگرچه مسافران دیگر اجازه ندارند روی سقف قطارها سفر کنند، اما هنوز می توانند فراز و نشیب های دست اندازهای این مسیر را تجربه کنند.
بیشتر بخوانید: واقعیت های تاریخی جالبی که باید در مورد قطارها بدانید
خط آهن Tren a las Nubes، آرژانتین
این خط آهن که ترجمه آن قطاری به سوی ابرها است، مانند بسیاری از قطارهای کشورهای آمریکای لاتین از دل رشته کوه های آند می گذرد و شهر سالتا در شمال غربی آرژانتین را به شهر پولوریلا در مرز شیلی متصل می کند. خط آهن نوبِز که در سال 1948 افتتاح شد، 27 سال زمان را برای ساخت خود اختصاص داد. هر چند این قطار در اصل با هدف اقتصادی-اجتماعی ساخته شد، اما اکنون یک قطار توریستی است که از سالتا در یک مسیر رفت و برگشت به طول 434 کیلومتر و در مدت 15 ساعت ایستگاه را ترک می کند.
گفته می شود که مسیر زیگزاگی این راه آهن از 19 پل، 21 پل و 13 پل راه آهن از جمله پل پولوریلا عبور می کند. پلی که 224 کیلومتر طول داشته و قرار گرفتن در ارتفاع 4 متری از سطح دریا، آن را به یکی از بلندترین خطوط آهن دنیا بدل کرده است.
بیشتر بخوانید: شرکت های پر درآمد در صنعت ریلی جهان کدامند؟
گذرگاه سفید و مسیر یوکون (Yukon)، آلاسکا
گذرگاه سفید و مسیر یوکون در دوره طلایی مهاجرت معدن کاران به منطقه کلوندیک ساخته شده و شهر اسکاگ وی در آلاسکا را به شهر وایت هورس در منطقه یوکون در کانادا متصل می کند. این گذرگاه در سال 1900 افتتاح شد اما در سال 1988 به دلیل رو به افول رفتن صنعت معدن بسته شد. علی رغم این وقفه، گذرگاه سفید در سال 1988 به عنوان یک خط آهن تاریخی برای توریست ها بازگشایی شد. بسیاری از گردشگران می توانند از تماشای زمین های شیب دار، پیچ و خم های سنگی و مناظر دیدنی کوه ها، آبشارها و یخچال ها لذت ببرند. این را هم باید بدانید که این مسیر در ارتفاع 3 هزار پایی از سطح دریا قرار گرفته و شامل دو تونل و یک پل راه آهن به نام کاپیتان مور می شود که در سال 1901 ساخته شده است.
خط آهن کوراندا، استرالیا
خط آهن کوراندا که 34 کیلومتر طول دارد، شهر کایرنز را به شهر دیگری به نام کوراندا در کویینزلند استرالیا متصل می کند. کوراندا بین سال های 1882 تا 1891 ساخته شده و از میان جنگل های متراکم استوایی پارک ملی بارون جرج که در فهرست میراث جهانی یونسکو نیز به ثبت رسیده و نیز رشته کوه های مک آلیستر عبور می کند. شاید جالب باشد بدانید که مسیرهای این خط آهن به فاصله تنها چند متر از رشته آبشارهای متعدد آبشار بزرگ بارون ساخته شده اند که مسافران می توانند بارش آب را بر روی صورت خود احساس کنند. این خط آهن همچنین از دل 15 تونل، 93 پیچ و بیش از 40 پل در طول یک مسیر یکطرفه 1 ساعت و 45 دقیقه ای می گذرد.
خط آهن جورج تاون لوپ، کلرادو
خط آهن جورج تاون لوپ یک خط آهن قدیمی است که شهرهای همسایه جورج تاون و سیلور پلام را در کوه های راکی کلرادو به یکدیگر متصل می کند. این خط آهن باریک در سال 1877 ساخته شد تا دسترسی به معادن سیلور را آسان تر سازد. هر چند در سال 1939 بسته شد و دوباره در سال 1984 برای خدمت رسانی به قطارهای توریستی تابستانی بازگشایی شد.
خط آهن جورج تاون 7.2 کیلومتر طول داشته و در طول مسیری مفرح و دیدنی در مناطق کوهستانی این منطقه قرار گرفته است. باید اضافه کرد که مسیر فوق شامل چهار پل در میان دره های کلیر کریک می شود که یکی از آنها پل مشهور گیت های می باشد.
خط آهن Lynton & lynmouth cliff، بریتانیا
خط آهن لینتون و لینماوث 862 پا طول داشته و در سراسر شهرهای انگلیسی لینتون و لینماوث گسترده شده است. مبدأ این خط شهر لینماوث بوده و قطار در طول مسیر خود از سطوحی با شیب 500 پا و 58 درصد می گذرد تا به شهر لینتون برسد. این خط آهن که در سال 1890 فعالیت خود را شروع کرد، در مرکز پارک ملی اکسمور واقع شده است. با گذر از این خط آهن مسافران می توانند مناظر دیدنی اکسمور و نیز خطوط ساحلی دوون شاملی را تماشا کنند. این را هم باید بدانید که قطارها از دو واگن تشکیل شده که هر کدام قابلیت حمل 40 مسافر را دارند.
خط آهن Cumbres and Toltec، نیومکزیکو
خط آهن Cumbres and Toltec نیومکزیکو که در سال 1880 ساخته شده، یک خط آهن قدیمی است که بین چاما در نیومکزیکو و آنتونیو در کلرادو در رفت و آمد است. این خط آهن بسیار باریک که در اصل به عنوان بخشی از پروژه راه آهن ریو گرانده ساخته شده است، از سال 1971 توریست ها را از میان کوه های دیدنی راکی به مقصد مورد نظرشان می رساند. مسیر این خط آهن در حقیقت نام خود را از گذرگاه های مشهور Cumbres و Toltec گرفته است؛ گذرگاهی با ارتفاع 10 هزار و 15 پا که مرتفع ترین گذرگاه آمریکا است. نکته جالب اینکه لوکوموتیوهای بخار از دل تونل های باریک عبور می کنند تا به مقصد خود برسند.
خط آهن Argo Gede، اندونزی
خط آهن Argo Gede خط آهنی در اندونزی است که بین پایتخت (جاکارتا) و باندونگ؛ پایتخت استان جاوه غربی کشیده شده است. این خط در مسیر خود از زمین های سبز، کوه های باشکوه و دره های رودخانه ای عمیق می گذرد. شاید خطرناک ترین بخش این مسیر سه ساعته را بتوان در عبور قطار از پلی به نام Chikurutug دانست؛ وقتی قطار قرار است از روی یک پل در ارتفاع 200 پایی و بر فراز یک دره عبور کند. تماشای یک نمای پانورامیک از دره ای که زیر پای شماست، می تواند هیجان خاصی به سفر ببخشد.
خط آهن برمه، تایلند
خط آهن که برمه که به عنوان خط آهن مرگ، خط آهن برمه-سیام و نیز خط آهن برمه- تایلند نیز شناخته شده، خط آهنی به طول 415 کیلومتر است که بین بان پونگ تایلند و تانبی زایات برمه قرار گرفته است. این خط آهن در سال 1943 توسط امپراتوری وقت ژاپن ساخته شد تا از نیروهای برمه در جنگ جهانی دوم حمایت کند. خط آهن برمه همچنین اتصال ریلی بین بانکوک در تایلند و رانگون در برمه را کامل می کند.
خط آهن نپال
تا زمان ساخت یک خط آهن جدید استاندارد که در سال 2017 ساخت آن به پایان رسید، تنها یک خط آهن مخصوص قطارهای مسافربری در نپال وجود داشت. خط آهن جدید که 59 کیلومتر طول دارد بین جاناکپور در نپال و جایناگار در هند در نزدیکی مرز بین دو کشور تردد می کند و تنها 762 میلی متر عرض دارد. این خط آهن همچنین قرار است به بیجال پورا نیز ادامه پیدا کند. هر چند که در حال حاضر به خاطر آسیب به پل این طرح معلق مانده است. نکته دیگر اینکه کاتماندو در حال حاضر هیچ ارتباط ریلی ای ندارد.
خط آهن کاتومبا
خط آهن کاتومبا در شهر کاتومبا در کوه های آبی واقع شده است. این خط آهن در سال 1880 و برای استخراج نفت و زغال سنگ از دل کوه های منطقه ساخته شده است. اگرچه امروز خط آهن کاتومبا به یک جاذبه توریستی به شدت محبوب در میان گردشگران بدل شده است. این را هم باید افزود که خط آهن کاتومبا با شیب 52 درجه یکی از شیب دار ترین قطارهای فونکیولار جهان است.
