قطار از زمان به راه افتادن بر روی ریل های آهنی تا امروز توانسته جای خود را در بین مسافران باز کرده و به یکی از شیوه های مرسوم جابجایی بدل شود. قطارهای شهری نیز از این قاعده مستثنی نیستند. از نیمه دوم قرن نوزدهم میلادی و تولد نخستین متروی جهان کمتر از 200 سال گذشته، اما مترو به یکی از همراهان سفرهای درون شهری بدل شده است. با در نظر گرفتن این اهمیت، قاصدک 24 قصد دارد تا شما را با بهترین سیستم های قطار شهری جهان آشنا کند.
مترو هنگ کنگ
مترو هنک کنگ که به اختصار MTR نامیده می شود، دل هر مسافری را که حداقل یک بار با تور هنگ کنگ به آن قدم گذاشته، برده است. قطار شهری هنگ کنگ که به خاطر تمیزی فوق العاده، قیمت ارزان بلیط های آن، منظم بودن، راحتی و نیز نشان گذاری مرتب تمام مسیرها شناخته شده است، بیشتر بخش های شهر را به یکدیگر متصل می کند؛ از خیابان های شلوغ وان چای تا دهکده های روستایی تای پو. جالب است بدانید ایستگاه های مترو هنگ کنگ از امکاناتی مانند وای فای رایگان در هر ایستگاه، سطح زمین لمسی، صفحات بریل برای مسافران نابینا، سرویس های بهداشتی عمومی، مغازه ها، بانک ها و غرفه های مخصوص خوراکی برخوردارند که تقریبا در تمام ایستگاه ها و نزدیک به خروجی می توان آنها را دید.
از مزایای دیگر قطار شهری هنگ کنگ این است که مسافران می توانند هر چند دقیقه سوار یکی از این قطارها شوند. حتی در وقت های اوج شلوغی قطارها زودتر به ایستگاه می رسند و این یکی از علل رضایت هنگ کنگی ها از قطار خود است. مسافران همچنین می توانند بلیط قطار خود را از دستگاه های خودکار تهیه کنند. ضمن اینکه به نظر می رسد مترو هنگ کنگ یکی از راحت ترین خدمات ایرپورت اکسپرس را در دنیا دارد که هر دقیقه ایستگاه را ترک می کند.
مترو سئول
سیستم قطار شهری سئول که توسط سه شرکت مختلف راه اندازی شده، به طور تقریبی 7 میلیون مسافر را هر روز از طریق 9 خط جابجا می کند. بسیاری از قطارهای شهری سئول علاوه بر اینکه یکی از معدود سیستم های قطار شهری در جهان هستند که به خدمات تلفن همراه و وای فای مجهز می باشند، به تلویزیون و کنترل دما نیز تجهیز شده اند. بسیاری از مسافران از نشستن بر روی صندلی های گرم و نرم این متروها در سرمای زمستان لذت می برند.
آنگونه که خود کره ای ها معتقدند بسیاری از طراحان مترو برای دیدن این قطارها به سئول می آیند و با دیدن تکنولوژی به کار رفته در این قطارها شگفت زده می شوند. در حقیقت این یک نمونه ممتاز و عالی از توجه ویژه کره ای ها به حوزه آی تی می باشد. شاید تنها نقطه ضعف متروی سئول را بتوان در زمان پایان کار آن خلاصه کرد. قطار شهری سئول در روزهای کاری، نیمه شب و در روزهای آخر هفته اندکی زودتر تعطیل می شود که با در نظر گرفتن میزان جریان داشتن زندگی شبانه در سئول، یک نقطه منفی به شمار می رود.
مترو سنگاپور
شرکت مترو سنگاپور که با نام اختصاری SMRT شناخته می شود؛ بعد از ادغام چندین شرکت خدماتی حمل و نقل در سال 2000 تعداد مسافران خود را به 600 میلیون مسافر در هر سال رسانده است. شاید جالب باشد بدانید که بسیاری برای فرار از گرمای بیرون و استفاده از سیستم های تهویه به داخل قطارهای شهری سنگاپور پناه می برند. اما یکی از نقاط ضعف مترو سنگاپور نبودن دستگاه های صدور بلیط قطار در برخی ایستگاه ها است که به معنای ایجاد صف های طولانی برای خرید بلیط قطار می باشد.
مترو لندن
مترو لندن که با نام London Tube شناخته می شود؛ نخستین مترو زیر زمینی جهان بود که در سال 1863 شروع به کار کرد. به نظر می رسد پیشرفت ها در متروی لندن کمی کند باشد. برای مثال واگن های مجهز به تهویه مطبوع و همچنین اینترنت وای فای امکاناتی هستند که به تازگی به قطار شهری لندن اضافه شده اند. با این وجود متروی لندن همچنان به لحاظ قدمت، کیفیت جابجایی مسافر در زیر زمین و نیز ارزانی نسبی در یک شهر نسبتا گران، بی رقیب است. علی رغم تمام گلایه هایی که خود لندنی ها از این مترو دارند، واگن های قطار شهری هر سال بیش از یک میلیارد نفر را جابجا می کنند که برای یک متروی قدیمی بد نیست.
مترو پاریس
متروی شهر چراغ ها؛ پاریس؛ با 245 ایستگاه در 14 خط و 87 کیلومتر مربع مسافت شهر، به طرز عجیبی متراکم است. به نظر می رسد پاریسی ها علاقه چندانی به پیاده روی نداشته باشند. متروی پاریس که سالانه 1 و نیم میلیارد مسافر را جابجا می کند؛ در فهرست 5 خدمات ریلی شهری شلوغ دنیا قرار دارد. با این وجود قطار شهری پاریس به خاطر نداشتن درهایی که به صورت خودکار باز می شوند، همواره مورد انتقاد بوده است. این موضوع شاید نشان از متوسط عمر واگن ها و نیاز به روز شدن داشته باشد.
مترو مادرید
مترو مادرید با 294 کیلومتر؛ یکی از 6 سیستم قطار شهری طولانی در جهان است. اگرچه پیش از این مترو، یک قطار شهری دیگر با 386 کیلومتر قرار دارد. در مجموع سیستم متروی مادرید هر سال 1.5 میلیارد مسافر را از طریق 21 خط و 396 ایستگاه جابجا می کند. نکته جالب اینجاست که مادرید تنها 6.5 میلیون جمعیت دارد.
آنچه در مورد قطار شهری مادرید باید بدانید این است که ایستگاه های زیرزمینی آنقدر بزرگ هستند که قابلیت میزبانی رخدادهای عمومی را دارند. برای نمونه می توان به جشنواره فیتنس اشاره کرد که در سال 2011 در این ایستگاه برگزار شد و 2600 بازدید کننده را به خود جذب کرد. حتی یکی از ایستگاه های مترو از یک موزه باستان شناسی به مساحت 200 متر مربع تشکیل شده است. در پایان این را هم باید اضافه کرد که مترو مادرید 1656 پله برقی دارد که بیشتر از هر متروی دیگری در جهان است.
مترو نیویورک
نادیده گرفتن شهری که متروی آن تقریبا هرگز نمی خوابد، کمی بی انصافی به نظر می رسد. خطوط سیستم قطار شهری نیویورک دو برابر شده و تمام قطارهای سریع السیر و داخلی به طور همزمان به صورت 24 ساعته در مسیرهای یکسان حرکت می کنند. برنامه ریزی در قطار شهری نیویورک به این صورت است که حتی وقتی کار مهمی در حال انجام بر روی خط اصلی است، تنها یک مسیر از دسترس خارج می شود. این موضوع اگرچه باعث اختلال اندکی در خدمات می شود، اما کل آن را تعطیل نمی کند.
اما یکی از جذابیت های مترو نیویورک برنامه های موسیقی زیر زمینی است که به نوعی از موزیسین های محلی حمایت می کند. بسیاری از مسافران این مترو معتقدند که سفر با قطار نیویورک بدون مواجه شدن با این گروه های خلاق موسیقی گویی چیزی کم دارد.
مترو توکیو
نام بردن از بهترین قطارهای شهری جهان بدون ژاپن کمی عجیب به نظر می رسد. خطوط ریلی ژاپن بسیار افسانه ای هستند، چرا که همه چیز در آنها در حد اعلای خود است: فوق سریع، فوق دقیق و فوق همه چیز! تخمین زده می شود که 102 خط این سیستم بزرگ سالانه 14 میلیارد مسافر را جابجا کنند. از این رو و با در نظر گرفتن بسیاری از شاخص ها، باید توکیو را در جایگاه نخست بهترین متروهای جهان قرار داد.
برای تمام مسافران جابجا شدن در توکیو از طریق قطار یک لحظه پر افتخار به شمار می رود. اما برای برخی این یک نکته مثبت و برای برخی دیگر نیز نکته ای منفیست. برای مثال اگر قرار باشد در حین حرکت قطار با تلفن همراه خود صحبت کنید، به نوعی آداب اجتماعی را زیر پا گذاشته اید. این موضوع ممکن است برای برخی در لیست نقاط مثبت و برای دیگران در لیست منفورترین ها قرار گیرد.
مترو گوانجو، چین
بعد از 5 بار شکست در 30 سال گذشته برای ایجاد یک سیستم قطار شهری، نخستین خط مترو این شهر سرانجام در سال 1997 و خط دوم نیز در سال 2002 شروع به کار کرد. سرمایه گذاری در زیر ساخت های این مترو در سال 2004 به اوج خود رسید؛ زمانی که شهر به عنوان میزبان بازی های آسیایی 2010 انتخاب شد.گفته می شود که در شش سال متوالی، 11 میلیارد دلار صرف بهبود این خط مترو شد.
متروی گوانجو از آن رو شایسته توجه است که در مدت کوتاهی از نقطه صفر به پیشرفت های قابل توجهی دست یافت. 8 خط، 144 ایستگاه، 236 کیلومتر مسیر، جابجایی 1.2 میلیارد مسافر در سال 2008 و نیز رسیدن به هنگ کنگ تنها در 48 دقیقه از جمله پیشرفت های سیستم قطار شهری گوانجو به شمار می رود.
مترو مسکو
مترو مسکو برای آنها که از تماشای معماری پر زرق و برق و نورپردازی چلچراغ ها لذت می برند، گزینه خوبی است. قطار شهری مسکو مانند سایر سیستم های حل و نقل متعلق به اتحاد جماهیر شوروی هم در داخل و هم خارج خود از معماری با شکوهی تشکیل شده است. آنچه باید بدانید این است که این قطار با معیارهای اروپایی، یک قطار بسیار ارزان و نسبتا سریع است. این قطار همچنین با بیش از 180 مایل مسیر و 177 ایستگاه یکی از بزرگ ترین و بهترین متروهای جهان است و از ساعت 6 صبح تا 1 نیمه شب به فعالیت می پردازد. در پایان باید اضافه کرد که قیمت بلیط قطار شهری مسکو تنها 80 سِنت می باشد و برای کارت های هوشمند چند مسیره، تخفیف هایی هم پیش بینی شده است.
مترو دوبی
بزرگ تر بودن همیشه به معنای بهتر بودن نیست. این نکته به ویژه در مورد مترو دوبی مشهود است. به لحاظ فنی تنها بخشی از شبکه به زیر زمین می رود و به یک مونوریل دیگر که به شهر دوبی و خلیج فارس چشم انداز دارد، وصل می شود. این شبکه مدرن قطار شهری که 5 سال از فعالیت آن می گذرد؛ برای حمل و نقل عمومی مسحور کننده به نظر می آید. هر کدام از ایستگاه های مترو دوبی دسترسی به اینترنت وای فای، آنتن دهی تلفن همراه و نیز آسانسور متصل به تمام سکوها دارند. ضمن اینکه واگن هایی هم مخصوص کودکان و زنان تعبیه شده است. در انتها این را باید بدانید که قیمت بلیط های قطار شهری دوبی از 1.09 دلار تا 2.31 دلار می باشد.
منبع: edition.cnn.com
